Warszawska Jesień to ekstremalne doświadczenie dźwiękowe o zróżnicowanym podłożu struktur tematycznych mocno odciskające swoje piętno na słuchaczu. Intensywnością wrażeń gwarantuje międzynarodowa plejada repertuarowa muzyki współczesnej. Chwilowe odcięcie od systemu jest tu jak najbardziej wskazane. Sala widowni powoli zapełnia się naprzemiennie oryginalnością i elegancją lub łącznie: ekstrawagancją. Mam wrażenie, że zgadzając się na to miejsce mam dostęp do innej rzeczywistości - rzeczywistości dzwięku istniejącej równolegle do świata codziennego. Byłem gotów na ten eksperyment, choć pewności nabrałem po zakończeniu, gdy już echo oklasków roznosiło się po widowni zastępując dzwięki dochodzące ze sceny artystycznej.
